Çağdaş İbrahimî hareketiyiz
PKK Lideri Öcalan, Urfa PKK Davası savunmasında kendilerini "çağdaş İbrahimî hareketi" olarak tanımlıyor ve tarih, kültür ve din tartışması yapıyor.
Çağdaş İbrahimî hareketiyiz
Çağdaş İbrahimî hareketiyiz Büyük acıların diyarından ve kendimin, PKK'nin yaşadığı en kahredici olaylarından çıkardığımız dersler ve Urfa davası, yargılanması ve hükmü hakkında vardığım sonuçlar bunlardır. Tarihin hükmünün beraat, ülkemin ve halkımın kaderinin demokratik zafer olacağına dair inancım kesindir!
Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi Başkanlığına
Sayın Yargıçlar;
İmralı yargılanmasına dahil edilmeyen PKK Urfa Davası için geliştirdiğim iki adet savunmayı hazırlamış bulunmaktayım. Daha dar ve mahalli düzeyde olan bu savunmalarım genel AİHM savunmasının bir eki, bir parçası olarak değerlendirilmek durumundadır. Davanın bütünlüğü çerçevesinde geliştirmeye çalıştığım AİHM savunması; sorunları daha iyi açıklayabilmek için tarihsel ve uygarlıksal bir çözümlemeyi içermektedir. Dolayısıyla PKK Urfa Davası'nın teorik, tarihsel kapsamını belirlemektedir. Bir bölümü tamamlanmıştır. Bunları birlikte sunacağım. İkinci bölümü Ağustos sonlarında bitirip ileteceğim. Savunmalarımda olayları işlemekten çok çıkarılması gereken dersleri ve bundan sonra gelinen noktaları açıklamayı esas aldım. Türkiye'de yaşanan süreçte hukuk ve siyasi reformlar gündemdeyken önemli bir toplumsal sorunda taraf olarak görüşlerimi sunmanın katkı sunacağı inancıyla hazırlamaya özen gösterdim. Bu yönlü laik ve demokratik Cumhuriyet mücadelesinde olumlu rol oynamayı tek çıkar yol olarak bilimsel temelde çözümlemeye çalıştım. Kendim örgüt ve halk açısından duruşumu böylelikle netçe açıkladığım inancındayım. Mahkemenizin bu savunmalarımı; en azından bundan sonra, evrensel hukuk ölçülerinin ülkemiz için de geçerli olmasında bir araç olarak değerlendireceğine dair inancımı belirtir, saygıyla arz ederim.
DİCLE-FIRAT HAVZASINDA TARİH, KUTSALLIK VE LANETİN SİMGESİ URFA
Tarih Sümer'de başlar deyimi doğrudur. Ama Sümer Tarihi de Dicle Fırat ve kollarının çıktığı yerlerden başlar. Buralar Toros-Zağros dağ sisteminin oluşturduğu yüksek dağlar, platolar ve ovaların oluşturduğu Yukarı Mezopotamyadır. Başta Sümerler olmak üzere o dönemde birçok halkın kendi diliyle adlandırdığı Yüksek Memleket anlamına gelen "Gondwana", "Karduanna", "Urarti"dir. Son bilimsel araştırmalar tarım devrimine ve hayvanların ilk evcilleşen türlerine en uygun coğrafi koşulların bu yerlerde oluştuğunu göstermektedir. Ekilen bitki türleriyle evcilleştirilen hayvanlar açısından buralar zengin bir kültür oluşturmaktadır. İklim doğal bir sulama özelliğine sahiptir. Hem toplayıcılık hem avcılık için çok daha önceki dönemlerin de ilk insan örneklerinin toplandığı saha olması bu elverişliliğinden kaynaklanmaktadır. 1-1.5 milyon yıl önce Doğu Afrika'dan çıktığı tahmin edilen ilk insan grupları Ortadoğu'ya geldiklerinde bu çoğrafyayı en uygun yaşam alanı olarak değerlendirmek durumlarında kalmışlardır. Giderek kalıcılaşan bir alan durumuna gelmektedir. Hiçbir alan burası kadar elverişlilik arz etmemektedir. Bütün buzul devirleri ve bu devirler arasında bu çoğrafya yaşam için dünyanın denenen en uygun yeri olduğunu kanıtlamaktadır. Son buzul dönemin yaklaşık 20.000 yıl önce sona ermesi eski taş devriyle yeni taş devri arasında bir dönem olan Mezolitik dönem başlıyor. Bölgede bu dönemden kalma çok sayıda arkeolojik kalıntı bulunmaktadır. Yaklaşık 12.000 yıl öncesinde bu dönem sona ererken neolitik dönem (Cilalı Taş Devri) başlamaktadır. Bunda gelişen bir kuraklık döneminin önemli rol oynadığı anlaşılmaktadır. Artan tecrübe ve önemli bir değişiklik geçiren iklim nedeniyle bitki yetiştirmeye ve hayvan evcilleştirmeye dayalı en büyük insanlık devrimi gerçekleştirilmektedir. Bu devrimin arkeolojik kalıntıları en eski tarihi M.Ö. 11.000 yıllarına kadar götürmektedir. Dicle-Fırat havzasının dağla birleştiği bütün sahalarında bu devrimin kalıntılarına rastlanmaktadır. En eski yerleşim sisteminin Urfa yörelerinde geliştiği gözlemlenmekte; Nevali Çori ve Göbekli Tepe'de tarihlenen ilk yerleşim yerleri M.Ö. 11.000 yıllarına uzanmaktadır. İlk tapınaklı yerleşimlerin de buralarda gerçekleştiği kanıtlanmaktadır. Ağırlıklı olarak bugünkü Urfa, Diyarbakır, Mardin ve komşu yöreleri bu çağın merkezleridir. 
Halen sıradan yolculuklarda bile görülen topraklık tepeler bu dönemden kalma eşsiz tarih hazineleridir. Yüzlercesi halen kazılmayı beklemektedir. Dikkatli bir arkeoloji çalışması bu tepelerde insanlığın ilk büyük devrimini ayrıntılarıyla yakalayabilir. Bu durum bölgenin olağanüstülüğünden değil, en uygun coğrafi koşullarından ileri gelmektedir. Tarıma en uygun bitkilerle, ağaçlar ve evcilleştirilecek hayvanlar hem dağlık, hem ovalık alanda bolca bulunmaktadır. Doğal mağaralar güvenlik açısından da en uygun ilk yerleşim yerlerini teşkil etmektedir. Her köşede büyük ırmak ve kollarından başka pınar gözenekleri bulunmaktadır. Yağmurlarla birlikte bu sulama olanakları bitki, hayvan ve yerleşim olanaklarıyla birleşince ideal bir durum ortaya çıkmaktadır. Bölgenin insanlığa beşiklik etmesi bu özellikleri nedeniyledir. Tarımın geliştirilmesi yerleşik köy yaşamını beraberinde getirmekte ve bir nevi kent devriminden önce köy devrimi gerçekleştirilmiş olmaktadır. Bu devrim insanın zihniyet ve ruh dünyasında büyük değişimlere yol açmaktadır.Bol gıda, artan nüfus ve gelişen yerleşim alanları bu bölge tarihinin en çarpıcı yanıdır. O kadar kök salıyor ki halen neolitik tarım kültürü; zihniyet ve temel insan davranışlarında etkisini sürdürmektedir. Uzun bir süre anaerkil toplum kültürü yaşanmaktadır. Tarım ve evcilleştirme esas olarak kadın etrafında gelişmektedir. Yine yerleşik yaşam en çok kadın için gereklidir. Çocuk yetiştirilmesi, tarla ve ağıl kültürü yerleşikliği daha çok gerektirmektedir. Bu koşullar kadının rolünü çok büyütmekte ve tanrıça kültürü oluşmaktadır. İlk tanrısal simgeler erkek değil, kadın biçimlidir. Dil yapısına dişilik yapısı egemendir. Yıldızlarla simgeleştirilen ilk kadın tanrıçalara "stark" yıldız denilmesi bu dönemden kalmadır. Star sözcüğü Istark'tan türemedir. İlk tapınaklarda köy yerlerinde kurulmaktadır. Kalıntılarda bunlar tespit edilmektedir. Urfa yöresi, bu devrimin en büyük merkezi konumundadır. M. Ö. 10 binli yıllardan beri tarım ve hayvancılık için ideal konumu Urfa'ya bu uzun tarih çağları için beşiklik etme imkanı sunmuştur. Yüzlerce toprak tümseği, su kenarlarındaki mağaralar yerleşikliğin gücünü ve yaygınlığını göstermektedir. Dünyanın başka hiçbir yerinde böylesi bir yerleşim düzeni bulunmamaktadır. Denilebilir ki Urfa ve civar yöreler neolitik çağın 10.000 yıl süren merkezleridir. Nasıl Avrupa kapitalist çağın merkeziyse; ki o da beşyüz yıl sürmektedir, insanlığın en uzun yerleşik çağının bu yörede yaşanması daha sonraki tarihi içinde silinmez izler bırakmaktadır. Sümer ve Mısır tarihi burdaki tarihin doğal bir uzantısıdır. İnsanlık burada yerleşikliği, doğada tarım ve hayvancılığı teknik ve bilimiyle ideolojik ve yönetim gücüyle iyice tecrübe ettikten sonra daha aşağıya verimli alüvyon topraklı nehir kıyılarına inecektir. Mısır ve Sümer bölgesine inen kültürün burdan kaynaklandığı arkeolojik kalıntılar açığa çıktıkça daha iyi kanıtlamaktadır. Herhalde Arabistan ve Afrika çölünde tarım devrimi gelişecek değildir. Ayrıca alüvyonlu nehir yataklarında ilk yerleşimleri başlatacak bitki ve hayvan kültürü yoktur. Bu gerçeklik tarihi başlatan çağın neden Dicle-Fırat'ın yukarı havzası, özellikle Urfa yöresi ve çevresi olduğunu açıkça göstermektedir. Tekrar vurgulamak gerekir: Bu çağ; tarım, evcilleştirme, ağaçlandırma, köy kurma, tapınak yapma, göğe ilk tanrısal simgeyi yerleştirmenin çağıdır. Kadın etrafında anaerkil toplumun, tanrıça kültürünün güçlü doğuşuna tanık olunan çağdır. Bu çağın tüm insanlık üzerindeki etkisi halen sürmektedir. Tarım, hayvancılık ve analık kültürü nerede, ne kadar etkiliyse bu çağın gerçekleştiği orijinal yerinin damgasını taşımaktadır. Tarihin bu ilk devriminin dalga dalga her tarafa yayılan izi Urfa üzerinde gerçekleşmektedir. Urfa'nın bölge olarak bu çağa merkezlik etmesi bazı kavramları olanca ağırlığıyla açmamızı gerektirmektedir. Tarih, kutsallık ve lanet kavramlarını doğru çözümleyebilirsek Ortadoğu rönesansının temeli olması gereken zihniyet aydınlığına da ulaşmış oluruz. Belirttiğimiz gibi tarih Sümer'de Mısır'da başlar. Ama Mısır ve Sümer'in doğuşu da bu coğrafyada tarım devriminden sonra başlar. Kaldı ki bu uygarlık merkezleri oluştuktan sonra ilk uygarlık işaretleri olarak yollar, kervanlar bu bölgeyle bu kent merkezleri arasında işler. Uygarlığa yol açan bütün teknik ve fikirler bu yollar üzerinden Sümer ve Mısır'a daha sonra adım adım kuzeye, doğuya, batıya yayılır. Tarihin bütün kanıtları M. Ö. 10.000'leri yaklaşık olarak temel aldığımızda 1000-2000 yıllık aralarla bu bölgeden dört yöne doğru bir yayılmanın ve yerelleşmenin gerçekleştiğini göstermektedir. M.Ö. 6000 yıllarında başlayan en olgun ve kurumlaşmış tarım çağı olan ve adına Tel Xalaf kültürü denen bu aşamadan yaklaşık 2000 yıl sonra Sümer ve Mısır uygarlığının ilk ipuçları boy vermeye başlar. M.Ö. 4000-3000 Sümer ve daha sonra Mısır'ın doğduğu dönemdir. Tüm uygarlık değerleri, kültürleri yukarı Mezopotamya'dan Toros-Zağros sisteminin iç kavisinden buralara taşınmaktadır. Sümerler'de M.Ö. 3000'lerde yükselen kent devrimi ve uygarlığı yaklaşık 1000 yıl aradan sonra ilk kolonilerini, urlarını (Ur=Tepelik yerde kurulan yerleşim yeri şehirler) Yukarı Mezopotamya'ya "yüksek memlekete" doğru yaymaktadırlar. Urfa, Harran, Kargamış, Samsat tarihte bilinen ilk önemli koloni merkezleridir. Urfa'nın kendisi tepelik ve bir su kenarında kurulmaktadır. Halil Rahman gölü bu kaynaktan oluşmaktadır. Su ve rahmet aynı anlama gelmektedir. Özdeşlik var aralarında. Böylelikle köy çağından kent çağına geçilmiş olmaktadır. Dolayısıyla Urfa ve yöresinin yazılı tarih dönemi yaklaşık olarak M.Ö. 2000'lerden başlamakta ve günümüze kadar gelmektedir. Tarih bundan sonra daha rahat kronolojileştirilebilir. Yani zaman dilimine dayalı olarak tespit edilebilir. Dönem dönem neyi ifade ettikleri daha rahat açıklanabilir.
